Ik kan koken

Toen ik in de kast keek bij mijn moeder, opzoek naar de kookboeken vond ik het kookboek "Ik kan koken" tegen, geschreven door "P.J. Sarels van Rijn", directrice Koninklijke Nijverheidsschool voor Meisjes Maaslaan te Arnhem. Het bleek om de 26e druk te gaan die is gepubliceerd in 1966. Het valt op hoeveel er in die ruim 40 jaar eigenlijk is veranderd. Het boek richt zich uitsluitend op "de huisvrouw", en op veel meer zaken dan recepten. Zo wordt er aandacht besteed aan de historie van de kokkunst en tafelgewoonten, gezonde voeding, de indeling van de keuken, het tafeldekken en serveren, en de etiquette aan tafel. Met tekst en illustratie wordt uitgelegd hoe je servetten moet vouwen en hoe het bestek moet worden neergelegd en vastgehouden.

Recepten

Na deze informatieve hoofdstukken beginnen de recepten. Voorgerechten, souepen en sausen hebben hun eigen hoofdstuk. Maar het hoofdgerecht is opgedeeld in meerdere hoofdstukken per hoofdingredient. Bij elk ingredient staat een informatief stukje tekst met onder andere waarop de huisvrouw moet letten bij het kopen en gaarmaken van het ingredient.

Als je het boek doorbladerd kom je een aantal keer ingredienten tegen die je niet meer op het dagelijkse menu meer terug vind zoals: Topinambour (aardpeer), kardoen, zuring, molsla, postelein en ijskruid.

Citaten

Als je het boek doorleest kom je passages tegen die in de huidige tijdgeest grappig overkomen. Hieronder staan een aantal stukjes die ik ben tegengekomen:

Groenten

Bij het kopen dient de huisvrouw erop te letten of de groente vers is, of er geen verrotte of aangestoken delen bij zijn, enz., of zij het juiste gewicht krijgt en of de prijs redelijk is.

Molsla

De bekende paardebloem levert deze groente: als in het voorjaar de uitlopende plantjes door een molshoop bedekt worden, blijven de blaadjes geel. Men trekt er 's morgens vroeg op uit om in de weilanden de plantjes te zoeken, die gestoken moeten worden vóór ze uit de aarde te voorschijn komen en vóór ze bloem zetten. In ons land houden vele kwekers zich met de cultuur van de molsla bezig.

Spinazie

Sommig spinaziezaad (geinlijk de vruchtjes) heeft een dik omhulsel, meestal van scherpe uitseekseltjes vorzien; ontkiemen nu niet alle zaadjes, dan komen de niet ontkiemde licht tussen de spinazie van de eerste snede mee. Deze "doorntjes" maken het uitzoeken van de eerste spinazie tot een geduld en zorg vereisend werkje.

Komkommer

Deze vruchten worden in een groot aantal soorten, zowel inlandse als buitenlandse, aan de markt gebracht. Men ziet ze in verschillende kleuren. De lange Amsterdamse heeft een heldergele kleur, is groot en mooi van vorm. Verder komt geel in vele schakeringen, van roomkleurig tot oranje, voor. De sterk oranje gekleurde zijn dikwijls te rijp geworden vruchten. Van de groene komkommers, waaronder wel en niet gedoornde zijn, worden vele soorten uit Engeland ingevoerd; deze Engelse soorten worden in ons Westland echter ook gekweekt.
...
Verder moet men er op letten dat er geen bittere stukjes mee in de groente gaan. Aangezien de bittere gedeelten zich gewoonlijk slechts aan de uiteinde bevinden, moet men deze altijd eraf snijden en proeven of het volgende goed smaakt. Blijkt het, wat zelden voorkomt, dat de vrucht geheel bitter is, dan beter geen ingrediënten eraan te vermorsen, doch haar eenvoudig weg te doen.

Tot slot

Als je googelt op de naam van het boek met de auteur, dan vind je dat het nog op aardig wat plekken op Internet te koop wordt aangeboden. Ik heb prijzen van 7€ en 25€ gezien, wat in mijn ogen koopjes zijn. Ik kan echt niet begrijpen dat je zo'n mooi boek weg doet. Er zijn verschillende drukken te vinden, met de 23e druk is het boek geheel herzien en staan daar andere foto's in dan in de voorgaande drukken.

Ook is in de nieuwere drukken de tekst op de eerste pagina: "Geillustreerd handboek voor allen, die willen leren koken en de eisen van een goede keukeninrichting willen leren kennen." vervangen door het modernere "Praktisch handboek".

Toen mijn moeder mijn interesse en enthousiasme voor het boek zag, zei ze dat ik hem wel mocht hebben! Ik ben hier echt blij mee en ben zeker van plan om een aantal van de "vergeten" recepten en groenten, die in het boek te vinden zijn, te proberen.

Bananen in karamel

In mijn vorige blogje heb ik het al even genoemd, Bananen in karamel! Deze lekkernij hebben ik een aantal keer gegeten in China. In het Chinees heet het: ba si xiang jiao (拔丝香蕉). In het restaurant waar we dit aten werd het ook aangeboden met allerlei ander soort fruit, en zelfs met aardappel.

Zelf heb ik het nog niet gemaakt, maar zodra mijn huisje en keuken klaar is zal dit een van de eerste dingen zijn die ik maak.

Benodigdheden

• 4 Bananen (Niet zacht),
• 1 Ei, losgeklopt,
  
• 3/4 kopje water,
• 1 kopje bloem,
• Olie voor frituren en bakken,
• 250 gram suiker,
• Wat sesamzaad.

Bereiding
Meng het water met het ei en roer de bloem er door om een beslagje te maken. Verwarm in de wok wat olie om te frituren. Snij de banaan in stukken van ongeveer 4 Centimeter, en haal ze door het beslag. Frituur ze, met niet teveel te gelijk in 1 tot 2 minuten goudbruin. Als je ze allemaal gehad hebt, gooi je ze ze met z'n alle terug om ze nog even krokant te bakken.

Haal de bananen uit de wok en leg ze even weg. Maak de wok schoon en doe weer een beetje olie in de wok en voeg de suiker toe, laat deze karameliseren. Als de suiker lichtbruin is voeg je de bananen weer toe, goed roeren zodat de bananen helemaal bedekt zijn met een laagje karamel. Het geheel op een voorverwarmd bord kieperen, wat semsamzaad overheen strooien en meteen serveren. Met een bakje koud water serveren, om de banaan even in te dippen om af te koelen.

mànmanchi (慢慢吃）Eet smakelijk!

Het beslag recept heb ik hier vandaan en de methode en plaatjes heb ik hier gevonden.

Fragrant and hot crap!

Tijdens mijn vakantie in China, mei 2008. Toen wij één van de eerste dagen door een winkelstraatje vlak bij ons hostel liepen, vonden we een heel leuk restaurantje. Éénmaal binnen kregen we het menu voor ons, grotendeels in het Chinees, maar met af en toe een poging tot een Engelse vertaling.

Vooral om het gerecht met de naam "Fragrant and hot crap" moesten we erg lachen. Daar moest wel een foto van gemaakt worden, en dat heeft een van mijn reisgenoten (Ester) ook gedaan. Ze heeft met de foto zelfs een vermelding op engrish behaalt.

Ondanks dat we wisten wat er bedoeld werd hebben we het gerecht toch niet besteld. Maar de wat we wel besteld hadden was super! We zijn daarom ook vaker terug geweest naar het restaurant, en ze moeten wel gedacht hebben wat een rare eetgewoontes hebben die Nederlanders. De éne keer kwamen we met zijn vieren en bestelden alleen een bord bananen in karamel (we hadden al ergens anders gegeten) en een andere keer kwamen we met zijn tweeën en bestelden gerechten voor een persoon of 6. We werden vrij duidelijk, nieuwsgierig naar ons gekeken: "Hoeveel zullen ze er van op krijgen". Tot hun én onze eigen verbazing was het vragen om een doggy bag niet de moeite waard.
Misschien was het omdat we inmiddels al kind aan huis waren in het restaurant, of omdat ze dachten dat we het eten toch niet op zouden krijgen. Maar op een gegeven moment werd de, enigszins loenzende, kleindochter van de eigenaars aan tafel bij geschoven.

Vrijwel meteen begon ze te wijzen naar alle zoete gerechten op tafel. Uiteindelijk werd door grootmoeder een mooncakeje van ons bord gepakt en aan haar gegeven.

Even later kreeg ze ook een banaan, nog netjes ingepakt in de schil! De banaan werd verlangend van alle kanten bekeken. We hadden wel een beetje medelijden met haar, want ze was natuurlijk nog veel te jong om die banaan te openen, daarom leek het meer op een marteling dan een traktatie. Maar dit bleek fout gedacht, toen de banaan helemaal was geïnspecteerd zette ze gretig haar tanden in de schil! Met behulp van het ontstane gat werd de banaan kundig van zijn schil ontdaan.

Welkom

Twee keer ben ik nu in China geweest en helemaal verliefd geworden op het land, en het eten!
Daarom kreeg ik van een Chinese collega het advies om het kookboek "heerlijk China" te kopen. Hier zouden écht Chinese recepten in staan. Helaas is het boek uit de druk en moest ik goed zoeken, om uiteindelijk op Internet een tweedehands exemplaar te vinden.

Omdat er thuis altijd door mijn ouders wordt gekookt heb ik pas 3 recepten uit dit boek gemaakt, en dat is dan ook ook alle kook-ervaring die ik heb! Maar eindelijk ga ik op mezelf wonen!

Het is mijn bedoeling dat ik, als complete kook noob, mijn ervaringen en experimenten in de keuken met jullie ga delen. Natuurlijk is zelf aanklooien beter dan het recept volgen, en hoop ik veel experimenteel te koken.

Natuurlijk is er meer lekker eten dan Chinees eten, dus zal ik ook uit andere regio's verkennen.

Helaas is het kookboek "Heerlijk China" uit de handel. Er is een boek van dezelfde auteurs "De complete keuken van China" dat naar ik begrepen heb, een soort herdruk is. Het boek een echte aanrader.


De complete keuken van China
Deh-ta Hsiung & Simonds, N.